Wśród pasterzy obowiązywała hierarchia oraz związane z nią prawa i obowiązki. Na czele wypasu stał baca, czyli główny pasterz. Baca miał kilka ciekawych funkcji: nie dość, że był organizatorem i szefem całego wypasu to jeszcze pełnił funkcję lekarza, weterynarza, zielarza i ludowego szamana, magika. Niezbędna była więc wiedza na temat właściwości ziół . Baca był także osobą ogromnego zaufania publicznego. To z nim omawiano najważniejsze dla całej wspólnoty decyzje. Bacy podlegali juhasi, czyli pasterze. Ich zadaniem było napasienie i wydojenie owiec, a także dbałość o gospodarstwo pasterskie, czyli szałas. Ostatnim w hierarchii był honielnik, czyli młody chłopiec, który uczył się zawodu pasterza.