Dzwonnica loretańska służyła mieszkańcom jako swoisty sygnał alarmowy. Ostrzegała przed niebezpieczeństwem, na przykład pożarem. Dzwoniono na niej też na Anioł Pański. Podczas burzy dźwięk dzwonów miał chronić mieszkańców przed żywiołem. W kulturze tradycyjnej wiele zjawisk przyrodniczych przypisywano działaniu sił nadprzyrodzonych. Wierzono, że sprawcą kapryśnej pogody jest Płanetnik, który na grubych łańcuchach ciągnął za sobą ciężkie od deszczu, piorunów i gradu chmury. Cudowny dzwonek loretański przeganiał burzowe chmury. Dzwonkiem nie wolno było dzwonić zmarłemu, bo wówczas tracił swoją magiczną moc.