Schronisko zostało wybudowane w 1906 roku z inicjatywy prezesa Oddziału Babiogórskiego Towarzystwa Tatrzańskiego dr Hugona Zapałowicza. Na przełomie maja i czerwca 2007 dokonano całkowitej rozbiórki pierwszego schroniska. Na miejscu rozebranego schroniska powstał nowy obiekt otwarty dla turystów 21 listopada 2009. Jest to dwukondygnacyjny budynek murowany z cegły, a od zewnątrz wykończony kamieniem. Dysponuje 40 miejscami noclegowymi, posiada jadalnię, kuchnię turystyczną, suszarnię odzieży i przystosowany jest do obsługi osób niepełnosprawnych. Na przełomie lat 50-tych i 60-tych towar do schroniska dostarczal osiołek. Niestety nikt nie pamięta jego imienia, ale opiekowali się nimi bracia Mazurowie z Ryzowanej. Nierzadko towarzyszył turystom idącym w góry, niosąc na grzebiecie produkty spożywcze potrzebne do nakarmienia gości schroniska.