Babiogórski Park Narodowy został założony 30 października 1954 r. Swoim zasięgiem obejmuje masyw Babiej Góry z Diablakiem (1725 m n.p.m.), najwyższym nietatrzańskim szczytem Polski. Rozlokawany jest na obszarze 3391,55 ha. Jego symbolem jest okrzyn jeleni. Roślina ta wraz z rogownicą alpejską zaliczana jest do endemitów, czyli unikatowych gatunków, charakterystycznych tylko dla danego regionu.

Zawojska legenda mówi o tym, że okrzyn jeleni to roślina, która rosła tam, gdzie boginka postawiła swoją stopę. Boginki to ludowe duchy, które przybierały postać pięknych dziewcząt o cudownym głosie, które niejednemu młodemu mężczyźnie mogły narobić kłopotu. Kąpały się w górskich potokach, wiły wianki z kolorowych kwiatów, tańczyły i pląsały. Pilnowały swoich ulubionych kwiatów - okrzynu. Pewnego razu Jędrek z Wełczy, nie dając wiary w istnienie leśnych duchów zaczął ścinać ciupagą okrzyn jeleni, wyśmiewając się z opowieści o boginkach. Wtem pojawiła się jedna z nich i zamieniła chłopca w jelenia. Czar mógł zdjąć tylko ktoś, dla kogo zwierzę było ważniejsze od człowieka. Po wielu latach ocaliła go pasterka, pasąca krowy na polanie Krowiarki. Przyzwyczajona do obecności jelenia zasłoniła go przed strzałem myśliowego. Do dziś śpiewa się taką przyśpiewkę:

W zowojskim potoku

jeloń wodo pije

a wtom to jeloniu

dusa chłopca zyje.