29 czerwca 1996 roku w Zawoi Przysłop, nieopodal cmentarza i klasztoru Karmelitów Bosych pojawiła się atrakcja ekologiczna, a zarazem turystyczna, jaką jest wznosząca się w górę 30-metrowa konstrukcja, zwieńczona trzema skrzydłami. Budowla ta to elektrownia wiatrowa, potocznie zwana wiatrakiem, przetwarzająca energię wiatru w energię elektryczną. Wiatr jest tu źródłem energii odnawialnej. Inwestorem i użytkownikiem elektrowni wiatrowej był klasztor Karmelitów Bosych w Zawoi Zakamień. Inicjatorem jej budowy był o. Romuald Wilk, znany również z innych rozwiązań proekologicznych w klasztorze (pompy ciepła, kolektory słoneczne). Wiatrak jest w pełni zautomatyzowaną i profesjonalną elektrownią wiatrową. Całością pracy elektrowni steruje układ mikroprocesorowy. Elektrownia wyposażona jest w silnik wiatrowy trzyskrzydłowy o średnicy wirnika 22 m. Łopaty wirnika mają regulowany kąt ustawienia na wiatr dla uzyskania stałej prędkości wirnika. Prądnica asynchroniczna o mocy 160 kW zblokowana jest z przekładnią walcową trójstopniową i hamulcem tarczowym. Całość umieszczona jest w obrotowej głowicy na wieży wsporczej stalowo-rurowej o wysokości 30 m z wejściem wewnętrznym do głowicy. Elektrownia pracuje przy prędkości wiatrów od 4 do 25 m/s, moc znamionową 160 kW wiatrak uzyskuje przy prędkości wiatru 14 m/s. Budowa elektrowni wiatrowej finansowana była przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska w Bielsku-Białej, Ekofundusz i Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska z Warszawy, prywatnych sponsorów i zakon. Obecnie właścicielem elektrowni jest osoba prywatna.

Z miejsca, w którym usytuowany jest wiatrak, podziwiać można malowniczą panoramę Pasma Policy, masywu Babiej Góry i Pasma Jałowieckiego.